Грците се утепаа!!!! Само напред соседи.....

Еееее...а до пред некое време ние не чиневме. Ние бевме народ без историја, култура.Народ што не знае кај му е местото во општеството. За нив Македонците беа сељаци, несложни и глупави. А они сега направија балкански циркуз. Граѓанска војна. Срање у боја!
Епа соседи Грци, ако ние немаме историја и култура, морам да истакнам дека вашата култура е на страшно завидно ниво последниве денови. Еден Македонец никогаш не би си дозволил да се однесува така дивјачки затоа што ние имаме воспитување, култура, морал, етика, љубов, братство........
А каде се Грчките политичари кои знаат што да прават со нас, а не знаат што да прават со своите луѓе? Владините претставници излегуваат со изјава дека случувањата во Атина немаат големо значење бидејќи тоа се само неколкумина екстремни левичари кои го искажуваат сопственото незадоволство?! Моооолам?
Полициски извори велат дека им се исцрпени резерви на солзавец бидејќи имаат потрошено рекордни 4.600 капсули за само една недела и веќе се прават нови набавки. Млади луѓе излегуваат на улиците и ја напаѓаат полицијата а всушност сакаат да ја нападнат лично владата на Грција. Демонстрираат со транспаренти "Државата убива" или "Владата е виновна за убиството". Грците не си ја сакаат сопствената власт, а грчката власт мисли дека има време и простор да не не сака нас, Македонците.
И зарем ова не е сериозна работа? Или сметаат дека никогаш нема да бидат поразени? Па мочковци едни, меѓусебно се испотепавте бре!!!!!
Ама мене не ми пречи, јас сум ЗА ЕДИНСТВЕН ПАТ од ваша страна. Ве поддржувам. Со среќа најмили мои-испотепајте се, уништете се до еден, сотрете се што имате.....
А ние ке ви пратиме разгледница со сочувство:ПОЗДРАВ ОД МАКЕДОНИЈА!!!!!!!!!

Нови закони, стари грешки!

Нови закони носи новата влада! И тоа повеќето од нив се навистина за пофалба(со исклучок на оној за алкохолот!!!). Овој најновиот, за чиста Македонија, и можеби најстрог во однос на казните, е истакнат не по правилност, туку по дупките во истиот. Еве, се е во ред со замислата да не се фрлаат отпадоци, отпушоци и сл. на улиците и по парковите и јас го почитувам и поддржувам тоа. Затоа сабајле со кума ми на автобуска, решени да се придржуваме на правилата, побаравме корпа за отпадоци за да го фрлиме ѓубрето....и тука настана збрката моја. Корпа за отпадоци-НЕМА!!! И малото хартивче од мастика го ставив во ташна и се беше ок. Само за во иднина, што ако имам поголем отпад? Да си носам црна голема кеса од дома, или...?Или пак можеби (затоа што и пепелот е наречен отпад), сите пушачи освен цигари и запалка, со себе мора да си носат пепељара? Значи ако се носи некој одреден закон мора да се поработи на условите за да го користиме истиот.

Вториот закон со кој се сретнав денеска е оној за возачите. Нови (престроги) правила како на пример:со 4 непрописни паркирања, го враќаат возачот на преполагање за возачка. И ете и тој закон е правилен, но колку што јас знам низ градов имам барано место за паркинг и до половина час. Паркинзите низ Скопје се скапи или преполни, па следствено оние без пари или место би се паркирале во истиот момент кога во некој ќош ке им ја собере колата. И тука освен казните по новиот закон, настапува и "Пајак-службата". Е истата таа служба верувајте, дека низ градов има многу работа, што е еднакво на многу пари од платените казни. Каде идат тие пари и зашто истите не се искористат за отварање на нови паркинзи?

Сите овие прашања се бесцелни. Само во нашава држава законите се пишан "документ" кој неможе а во многу случаи и не смее да се почитува!!!!

Независноста не се слави дома!!!

Вчера беше 8ми Септември. Денот ми беше крш-трагедија во 3 чина и не ми се мрдаше од дома....Но јас како Македонско девојче морав да изразам почит кон независноста на Македонија и сакав да го почуствувам духот на сплотените македонци кои го слават истото.
Стигнав за време на говорот на Груевски. Секоја чест за трудот меѓутоа 40 минути беше премногу!!! И занесена во сите честитки од премиерот несвесно ги забележувам луѓето околу мене...Се веат околу 50 знамиња на ВМРО, и сето тоа личеше на митинг со предизборни ветувања. Бидејки навистина го почитувам премиерот би го советувала да го смени новинарот кој му ги пишува говорите затоа што навистина што е многу-многу е. И навистина за огромна пофалба беше огнометот ....феноменално браво!!!
И по (долга) пауза почна забавата... а плоштадот беше полупразен да не речам пуст. И во глават си ги споредувам сликите од концертот на Здравко Чолич и оваа од вчера кога славиме независност. Трагично баш како и целиот мој ден. Се пееја
песни и се забавуваа луѓето како мене што дојдоа да си поминат убаво. А тоа беа не повеќе од 500 луѓе. Низ масата луѓе имаше дупки за да може уште поубаво да падне во очи ѓубрето како доказ колку не внимаваме. Журката згасна, без публика и без славење. Вчера бев разочарана до максимум....И за крај Македонци, не ги обвинувајте другите кои не епитетираат како несложен народ...па каде бевте на 8ми Септември?

Во Македонија се зборува на македонски јазик,така?

Вчера јас и сестра ми затрчани влегуваме во Гратската болница во Скопје. Ирина си ја повреди раката на работа па моравме да провериме. И во самата болница, болна слика, барем за мене. Ке ја премолчам непрофесионалноста на персоналот, затоа што чекавме 10 минути за контрола, а половина час за снимање.... Меѓутоа мене ме налути и навреди нешто друго. Во болницата сите беа Албанци(доктори, чувари, сестри, чистачи, пациенти...) што е можеби логично и фер затоа што вчера беше наш празник. Но, верувајте ми дека сите горе наведени меѓусебно си зборуваа на албански јазик. И наеднаш јас во сопствената држава се почувствував глупаво и немо. Како јас кај нив да сум дошла да живеам. Нервозно мрдав со ногата, и пукав прсти мислев дека ке спобудалам од нервоза. И таман мислев дека не може да биде полошо, ми се врти еден човек и ми се обраќа на албански...Му викам "Не ве разбирам и не ми се зборува". И почна да ми се обраќа на македонски јазик, а верувајте дека по она што го чув , човекот немаше никакви проблеми при изговорот. Не му одговорив ни на македонското прашање.
Драги пријатели, па зашто некој (или ние) направил да се чувствуваме туѓо во сопствена земја? Зашто им дадовме се што ни побараа? Уште кои ПРАВА ке им го овозможиме за да не газат во сопствената земја?
И за оние кои не знаат, ВО МАКЕДОНИЈА СЕ ЗБОРУВА НА МАКЕДОНСКИ ЈАЗИК. Ако не ви чини, напуштете ја.

Ужасна слика во центарот на градот(2)

Пред се благодарност до Кајмакот што го поддржаа мојот пост "Ужасна слика во центарот на градот."

Но еве ме мене со уште една ружна слика. Минатиот викенд ја имав таа чест и отидов на мала обиколка низ земјава да се прошетам низ нашите прекрасни градови:Прилеп,Крушево, Кичево.... Сум си поминала за мерак!!! Убавини до убавини. Оваа наша сакана и единствена Македонија може навистина да се пофали со мнооогу убави нешта.
И враќајки се накај дома, во нашава метропола Скопје, мораше нешто да ми ја расипе совршената слика. На патот од Центар накај Лисиче зад нашата кола слушнавме нагло кочење со "пајканска" и така изненадено-уплашени се вртиме позади да видиме што се случува. Еден болен манијак (таксист во фирмата Коммак-Комерц), застанува на сред улица, излага насилно и почнува да тепа еден стар дедо. Се свестуваме и ја слушаме приказната дека дедото си поминувал на пешачки, правилно и прописно, но овој менталниов бил толку забрзан што неможел да закочи и сметаше дека дедото треба да биде истепан. За среќа, веднаш до дедото стоеше еден човек кој го избутка таксистот настрана, но на овој очигледно му беше до тепачка и истрча до колата и се врати назад со огромна палка за тепање. Замавнувајки накај дедото и човекот, насилников беше спречен од сите коли кои веднаш застанаа и најискрено се надевам дека си го доби заслуженото. Понекогаш во вакви ситуации посакувам да сум машко и да бидам мнооогу силна. Иако сум против улични тепачки и сл. на таксистов убаво ќе му покажев каде му е местото.
Како што веќе напоменав, тепачот вози во позната такси-фирма, во која многумина веруваат и често без размислување би се качиле кај него во кола. За да биде ситуацијата уште полоша, ова не е прв случај на луд таксист од истата компанија. Пред 5 месеци од прилика, во кола од истата такси -компанија, се качив да идам на релација железничка-Топанско. Таксистот, пред се почна да вози со веќе уклучен таксиметар и се направи дека не ме слуша кога му кажав да го уклучи отпочеток, наместо од кај пластичарската како што му реков, продолжи да вози преку Чаир, и по огромната расправија ме убедуваше дека турата чини 130 денари а јас цел живот се возам за 80. Дури и реков да застане и да ме остави на сред Јаја-Паша, но со најлуда вожња ме однесе до Топанско и бидејки виде дека Петар ме чека заврши со закана дека :" Иди сега ама дечкоти нема да те чека некаде цел живот." Нормално, дека веднаш пријавив во компанијата Коммак-Комерц и од таму добив одговор дека тој таксист оддамна бил избркан од фирмата, но дека сеуште си вози со нивната табла?! Да, да.... Затоа луѓе мои отварајте очи кај кого се качувате во такси, зашто секакви будали возат низ Скопјево!

Само наша и совршена....ШЕМА

Горештината не поминува...Но секој со своите импресии од одморот си ја разладува душата. Некои од далечните земји, острови, некој од соседните (Уаааа за тие од Југот), а некој како мене остана во Македонија. Во посета на прекрасниот Охрид (no comment за Охригани), поточно во Градиште си ја одморив душава и еве ме пак на блогов. Неможам а да не го спомнам маркетот во градиште....Цените до плафон, мислам онака за основни продукти-изгор. Како во хипер инфлација(сум научила нешто економија), даваш 500 денари и излагаш со 2-3 продукти. Хаос!!! Плажите во Градиште, позната шема. Трки за тоа кој ке успее да го стави пешкирот на песок(камења) а да не ти седи во скут некој непознат од соседното друштво:) Ама Господ здравје да и даде на мојата пријателка Бети:))))))))))) што ни ја даде најубавата приколка во светот(или барем во Градиште,секако). Па на една минута едно диво плажиче...за мерак!!! И ајде решивме некоја вечер да тркнеме до центарот на Охрид да се измешаме со луѓе. И по незнам кој пат ке си признаам:мразам шемаџиски местаааа. Од (резервираната,со врски) маса во Liquid до wc потребни ни беа 20 минути, буткање со лакти, онака неприметно, едно лизгање од некој истурен пијалок, 5-6 ранички од газенки...... И даа секако еден шејкер ни помалку ни повеке туку 500 денари. А рака на срце во Градиште беше онака ко измислено за мене. Вечерни пијанки, музика за сечија душа, одбрано друштво, нокно бањање, легнување и во 00:00 ако сакаш(а ние сакавме)...... И ете така некако би завршил описот за мојот совршен одмор.....

Две животни приказни....

Поминаа стресните денови на факултет, спремањето на испити од по 500 страни кои ги полагав кај ментални и искомплексирани професори (секоја чест на исклучоците). И веке заморена од податоци кои не вредат ни малку и кој никогаш нема да ми притребаат во животов, решив да почнам да читам книги. Се обратив кај тетка ми која е голем познавач на убавата страна од литературата и ми препорача две, а по мојата воодушевеност, истите и ми ги подари! Затоа решив да ви ги препорачам затоа што навистина ме оставија без зборови.....
1. "A cup of tea" или "Шолја чај"- Ејми Ефрон. Една лесна книга која не ти дозволува да ја оставиш за подоцна. Книга која се чита во еден здив. Лесна приказна за суров и нефер љубовен тријаголник. Дејството се случува во Њујорк во далечната 1917. Нема да во откривам ништо повеќе затоа што ова дело навистина заслужува да се прочита.
2. Мојата дефинитивно омилена книга "Jennie Gerhardt"или "Џени Герхарт"-Теодор Драјзер беше вториот избор за летово. Книгата дефинитивно им ја препорачувам повеке на женскиот пол затоа што е полна со емоции и солзи која може да ги допре и најстудените срца. Ова е приказна за суровиот живот кој неуморно го носи семејството Герхарт на работ на егзистенцијата и си поигрува со нивните животи. Љубов, работа, вера, почитување, ризик, тага, надеж.......

Судењето заврши...ама како?

Сега заврши судењето во Хаг... Не се разбирам многу во политика и судски систем па нема да се нафрлам со пишување на права, обврски, докази... Само сакам да прашам едно:кога ке ги судат луѓето кои убиваа Македонци во тоа време 2001-2002? И не ми е јасно од кога бранењето на сопствената држава е кривично дело?
Еден ослободен-еден осуден...велат, заради повеќе докази. Секоја чест за ослободувањето на Бошковски, но што ке се случи со Тарчуловски?Осуден за неколку дела а првото од нив е убиство. Има ли некој статистички податок колку Македонци загинаа бранејки ја својата земја? И можна ли е компарација на двата списока?
Едниот бранител (иако не викам дека е човек без гревови и грешки во овој случај за мене може слободно да го епитетирам како бранител) , осуден на цели 12 години. И таа казна е единствена, без право на жалба и помилување. Остана да одговара за своето дело, а мене ми останува само да се запрашам дали ке има некој да ја брани оваа земја во кризни состојби знаејки дека некогаш можеби ке биде осуден за истото???

Од мојот дневник на љубовта

Инспирирана од филмот "Sex and the city" почнав да размислувам за љубовта и пријателството. Водејки се од мојот приватен живот, со сопствени примери наспроти оние бајки за вечна љубов која е безусловно совршена! И ете ме мене во целиот хаос од мисли, искуства, чувства, потреби... И да јас знам дека ја имам љубовта која ми треба и знам дека сум спремна и да се жртвувам ако е тоа потребно. Но што е љубовта? Дали е љубов тоа да размислуваш за некого 24/7, да го повторуваш неговото име повеке од своето, да го сметаш денот за убав ако си со него, неговото расположение да го гради твоето а неговите мисли да станат твои?
Дали е тоа љубов или зависност?

А пријателството...е сосема нешто друго! Да расчистиме,станува збор за вистинско пријателство! Таму е се дозволено. Да сакаш, да простуваш, да плачеш кога си срекен и да се смееш кога си тажен. Таа пријателска љубов заслужува целосна посветеност затоа што тоа трае засекогаш!
Во животот постојат безброј патишта кои се отвараат по цена да затвориш други. Ние сме само луѓе кои неможат да постигнат врвови на две планини наеднаш. Мојата смисла за другарство ме прави многу силна. Она вродено чувство за борба за опстанок кренато на 5ти степен. И кој со оваа сила може да си дозволи да повреди некоја од моите принцези кои ги сакам со целото свое срце? Ние сме споени во еден затворен круг, прицврстени со нескротливи срца и духови!
Впрочем, такво е секое вистинско другарство! Да си дозволиш туѓото мислење да владее во тебе и да си спремен да проголташ тешки зборови....
Во љубовта кон овие релации те води сила и сакање...но несмееш да си дозволиш да се изгубиш себеси, а уште помалку твојата смисла за срека и сакање.
За крајот на овој пост, дозволете ми да ги напишам имињата на моите музи за пишување и живеење: Петар, Теа, Елена, Кики, Јана, Марија.......Само за вас сакани мои!!!

Не вели засекогаш...

никогаш не вели ТЕ САКАМ ако не ти значам.
никогаш не зборувај за ЧУВСТВА ако тие не постојат.
никогаш не ме допирај ако имаш намера да ми го скршиш СРЦЕТО.
никогаш не вели дека планираш, ако не МИСЛИШ да почнеш.
никогаш не ме гледај во ОЧИТЕ ако се што правиш е лага.
никогаш не вели ЗДРАВО, ако мислиш на ЗБОГУМ.
Ако навистина мислиш "засекогаш", тогаш не вели ЗАСЕКОГАШ,
затоа што твоето "засекогаш" ме тера да плачам....

Совршенство сепак постои....

Јас немам никаков коментар за ова...Само солзи и мноооогу болка.
Ми фалиш анѓелу....

Ужасна слика во центарот на градот?!

Овој пост седнувам да го напишам поизнервирана од било кога. Денес бев сведок на една ужасна слика за која неможам да престанам да зборувам. Околу 16 часот ме носеше Петар накај факултет. Нема да коментирам за градскиот хаос во сообракајот, ниту пок, за 50% од семафорите кои не работат. Семафорот пред бензинската по судска палата беше исклучен и заменет со полицаец. Требаше да помине некој од "батките" со 3 коли обезбедување и цајканот нормално требаше да му направи простор на циркузот, пардон, функционерот со придружба. И застанува колона на семафор, за да се направи простор....ама тука се јави и огромниот проблем! Првата кола од застанатата колона е возило на брзата помош со пуштено светло и свирка.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

И така фино сите си почекаа за да помине некој, а возачот на брзата помош немаше што да направи и каде да оди па чекаше со сите останати. Добро бе луѓе, животни, дебили...или што и да сте па дали сте вие нормални ? Еве го земам предвид законот дека коли со придружба имаат предност, но зарем е тоа така и во случај кога се работи за живот или смрт? Па мавнете си ги малку главите бре глупаци невидени, не ни требате за украс воопшто. И не се плашам од вашата власт за да се воздржам и да внимавам кои зборови да ги употребам. Баш напротив! Би сакала некој кој ке го прочита ова од вас да ми се обрати и да се најдеме да поразговараме сериозно. Не се спуштам под вашето ниво па сакам да се соочам дури и со министерот за внатрешни работи ако треба, затоа што ова верувајте ме згади од се во оваа земја. Каков е тој закон кога жртвуваме живот за некој функционер да стигне навреме до..НИКАДЕ!
Во вакви ситуации едвај чекам да дипломирам и да станам новинар и верувајте ми дека сево ова ке биде мој патоказ како и со кого да однесувам и нема да премолчам ниту еден збор, нема да скријам ниту една слика....
За крајот на овој пост, да не бидам погрешно сватена- денешниов случај навистина ме извади од контрола, меѓутоа секоја чест за исклучоците вработени во полицијата кои достојно си ја вршат својата работа

Здравко Чолич го собра Скопје на едно место

17.05.2008 за сите светски градови само една обична саботна вечер,но не и за нашето Скопје. Здравко Чолич оддржува бесплатен концерт на плоштадот, благодарение на t-home. Секое мое погодување за точната бројка на посетители би било глупаво. Целиот град беше собран на едно место, сите со насмеани лица и доволно сила за во таа огромна гужва да издржат да се радуваат и да пеат. На едно место бевме собрани сите генерации и тоа што може да не спои е , нормално, убавата песна. Сликата беше совршена и ме направи горда на мојот град. Таа вечер сите ги оставивме своите проблеми и грижи дома. Стариот мајстор на добра забава, Здравко Чолич само уште еднаш се докажа самиот себеси колку вреди. Хитови од 80-тите, 90-тите и оние најновите пеени од неколку илјадници луѓе...... Ниту еден слушател вчера неможеше да остане рамнодушен и никој не одолеа на прекрасната атмосфера. За оние кои направија огромна грешка и не дојдоа вчера еве само еден мал дел од атмосферата!!!


...За поздрав е изјавата на Здравко кој го посвети концертот на неговиот добар пријател и неповторлива звезда, нашиот ангел Тоше Проески. И кој можеше а да не се потсети колку пати на истово ова место пееше тој, само за нас- за оние кои ги сакаше најмногу, неговите Македонци!

На Велигден сум се заљубил...

Браво, браво, бравоооо! Немам други зборови. Одличен глас и супер песна. Вреди да се слушне и види. Па повелете драги мои....

Медицинска (зло)употреба

За оваа тема имам дебатирано со мнооогу луге. И така решив моето размислување да го споделам со вас! Какви луге, барем во оваа држава, ги држат нашите животи во сопствени раце? Доктори или синови на функционери? Пред одреден период читам во весник на некој после операцијата му заборавиле ножици во стомак!? Аман бре докторе, како можеше толкави ножици да не видиш? Или операцијата е само : отвори, пробуричкај, сошиј(па што биде нека биде) и на крај најважното НАПЛАТИ ЗА ОПЕРАЦИЈАТА И ТОА ДЕБЕЛОО! Од моето искуство со болници, амбуланти и слично можам да го одвојам следново: забарката кога бев мала ме плескаше по раце и уста, со скршена нога го чекав докторот да заврши со јадење едно 30 минути, за да ми извадат крв ме боцнаа 5 пати...и фала Богу сега за сега е само тоа! А за наплакањата е повеке од јасно. Во денешно време, сиромашните луге несмеат да се разболат! Обични аналгетици зашеметуваат со цените, а најголемиот грев за кој имам слушнато е дека крвта која е давана од крводарители(пофалби до сите нив), се наплака и тоа по неколку илјадарки!!! Еден обичен преглед или посета на заболекар не може секој често да си дозволува. А баба и дедо цела пензија ја трошат на лекови. Срамота е бре луге!!!

Но пред се морам да им оддадам почит на сите исклучоци! За оние вистинските кои се на своето работно место сосема заслужено и пратени од Бога да се грижат за нас! Истите оние кои студирале со години за да останат верни на заклетвата дека се заложуваат себеси за да спасат нечиј живот. Бидете ми здрави и живи врвни професионалци со златни раце.

*Почивај во мир анѓелу*

Денес сфатив колку ме боли фактот што повеке нема место да не верувам дека си тука. И секоја помисла на тебе боли до лудило. А ми останаа толку многу прашања: Зашто те зема небото кога беше толку млад и пред тебе стоеше надеж дека оваа земја ке успее? И секој збор, секој стих од твоите песни ми кажува дека единственото што ми останува е да заплачам понекогаш во мојот скриен свет, без никој да чуе и самата на себеси да си признаам дека те сакам. А кога беше тука не бев свесна за тоа. И секогаш си дозволувам да верувам во втората шанса за живот во која владееш ти. Дали таму ти е подобро? Знаеш ли дека океан од солзи ја преплавува твојата сакана земја? И секогаш сум свесна колку вредеше и сеуште вредиш. Затоа што ти беше безгрешен. Кој не верува во совршенство ако те познава тебе? Драг наш Тоше, анѓелу светол, поминаа 6 месеци а јас сеуште чекам некој да ме разбуди од сонов во кој ти не постоиш. Чудно ли е тоа што те чувствувам толку блиску? Грев ли е тоа што ја проколнувам судбината што си поигра со нас за да ни даде животен совет?

Сакам да знаеш дека во оваа Македонија има 20000000 срца кои чукаат во ритамот на твојата искрена песна. Јас сум едно од нив и се плашам дека немавме време да ти го докажеме тоа. Беше ли свесен колку те сакаме? Знаеше ли дека никој нема да те замени? Затоа што ти за нас беше сето она што сакаме да го имаме. И сето она што засекогаш мене ке ме прави горда. Секој нареден збор за тебе е симбол на една моја солза. За крај сакам да ти кажам дека те сакам...најмногу и дека верувам во секое твое кажано ве сакам сите!!! И затоа знам дека ме сакаше и мене!!!!
*Почивај во мир анѓелу*

Едно име имаме, во душата го носиме

Да ми кажуваше некој дека на блогов ќе пишувам за политички теми, ке се изгазев од смеење. Ама сега, во ваква ситуација воопшто не е чудно да го изразам мојот револт.
Ете, покана од НАТО нема за Македонија. И сега што? Или подобро е да прашам зашто? Нели ги исполнивме сите барања, нели сите ни даваа поддршка, нели веруваа дека Македонија ке влезе во НАТО заедно со Хрватска и Албанија? И наеднаш на сите кои имаат моќна положба во општеството, една Грција им кажа што и како да прават. Ееееее бре соседи, како сакате да се викаме? Што уште сакате да ви дадеме? Во моментов од мене само можете да добиете високо дигнат среден прст и фалсификат од нашата покана за НАТО за да можете да си ја пикнете у....
Сите Македонци денес ја потиснуваат својата гордост и ја изедначуваат со разочарувањето кое дојде како огромен шок. Сега е навистина доста од сето ова. Не е ни важно кој купува во Веро, кој става бензин од Окта, кој е корисник на моделите на Космофон или кој ке иде во Грција на летен одмор. Сето тоа е прашање на совест и свест. Јас купувам во маалскиот маркет, не сум возач, мобилниот број ми започнува на 070 и летово ке уживам на нашите охридски плажи. И во мегувреме со целото свое срце ке ги мразам оние кои имаат проблем со моето потекло, со мојот народ и со мојата земја. И сакам да дадам две пораки низ овој пост:
1. Драги мои Македонци: кога сме толку храбри, силни, горди и обединети зарем една светска сила како НАТО ни е потребна за да не брани? Никој не е должен да добие објаснување за тоа дека ние имаме наша земја ( Македонија), наш јазик(македонски) и наша нација (Македонци). И никој ама апсолутно никој нема право тоа ниту да помисли да го менува.
2. Проклети соседи:

Денот на шегата и среќата на оние кои не сакаат да пораснат

Вчера беше први Април. И јас цел ден седев дома и учев историја (априлилилиии). Ма какво учење бе...па требаше да се спремаат маски! Јас си се пикнав во кожни пантолони, кожна јакна, татко ми ми направи опашка и ушиња, а Кики ми нацрта носе и мустаќи:)))))) Абе право црно маченце. Кики жртвуваше цела кожна јакна за да си направи костум за Индијанка, а Јана беше Индијка прва класа. И си тргнавме накај плоштад.... Целта на овој пост ми е да ви го пренесам чувството кое што владееше таму! Имаше три вида на луѓе: 1.Маскирани ( јас, Кики, Јана, Кума, Дада.....) кои доаѓаат за барем еден ден да ги заборават сите свои обврски и за да се забавуваат, но пред се за да бидат видени! 2.Немаскирани (Петар, Бојан, Грев, Росана, Деспина....) кои доаѓаат исто така за забава, но немале идеја за маска, или пак, сметаат дека сето ова е само за деца. Оваа група на луге беа таму за да видат некои креативни маски или тотални промашувања. 3. Да, даааа и тука ги имаше- ТЕШКИ МАНИЈАЦИ. Кои излегле од дома за да гледаат разголени тела и да дофрлаат некои неиздржливи коментари па дури и да ја откачуваат опашката на вашето маченце:( Е најинтересно од се беше тоа што сите разголени тела на плоштадот беа машки маскирани во девојки или жени, па манијаците си се вракаат со спуштен...поглед!
Ако ја тргнеме на страна третава група, се беше тооолку убаво, совршено и полно со љубов. Вперени погледи на непознати луѓе кои ти кажуваат дека си супер и дека им се допага твојата маска, мали дечиња кои се радуваат на толку маскирани луѓе, средбата со некој со кого не сте виделе со месеци, години.... И целата вечер беше маскирана слика за центарот на градот. Но вредеше да се почувствува тој народски дух полн со љубов и несебичност. Мјауууууу

Само една има вистина- има една МАКЕДОНИЈА

Денешниов ден ми помина во дебатирање за нашето име! Сабајле со мајка ми дома, па на факултет кај Искра на час. Хаос. И на крај само се смирив и си се прашав : постои ли некој на кого навистина му е важно моето мислење, мислењето на моите колеги или пак на било кој обичен човек? Или пак ние само треба меѓусебно да си ги извадиме очите и на крај некој да си одлучи на своја рака? За да биде ситуацијата многу посмешна од што смее да биде, постои фактот дека можеби сите ние повеке се замараме од оние на кои тоа им е работа и задача.
Многу е лесно да се маваме у гради дека сме горди Македонци кои ако треба и со крв ке ја бранат државата во и за која живеат. Но дали некој продолжува понатаму од еден обичен уличен разговор? Еве јас јасно и гласно кажувам дека Македонија е мојата земја и дека светот може да ме нарече како сака, мегутоа јас засекогаш ке знам што сум и каде припаѓам. Ние во последно време дозволивме да ни го исперат мозокот!!!
Па драги мои државјани, како очекуваме да не сака светот, кога ние меѓусебно, во затворени граници одиме еден против друг. Нашите политичари глави ке си искршат бегајки од одговорноста. Па еве, јас се согласувам да бидам одговорна ако (не) влеземе во НАТО или ЕУ. Неможам да го поречам и фактот дека овие две организации ни се безрезервно потребни, но незнам колку вредат драстични промени за тоа.
Најважно во оваа ситуација, е сите заедно да одлучиме за нашата иднина. Како и да се викаме ајде да се потрудиме да бидеме сложни Македонци!!!!

Учење? Не, благодарам!

Недела е....најдосадниот ден!!! Си викам нема шанси да фатам книга, не ми се учи ни најмалку (многу нормално). Па ај ке гледам нешто на ТВ зашто и од интернетов веке ми дојде преку глава!!! НаМТВ1 има некој обид за забавна емисија:) Леле колку се очајниии. На А1 нормално, фудбал. (а вчера бев приморана да гледам дури 2 утакмици- браво за јувентус!!!) . На останатите наши програми се шпански серии и тоа 256 епизода????? Лелееее. И демек затоа што имам кабловска си викам ке најдам нешто. На една програма документарец на Русија и Чеченија, на друга вести, на трета филм од 50-тите, на четврта бедни спотови, а на останатите каде што имаше некои прифатливи филмчиња, ми го скинаа преводот. (I don't speak English). Ех мори пуста Ивано, срамота е во XXI век да не разбираш англиски! И ме пукна тешка досада, се врткам низ дома наваму-натаму и ги нервирам сите (а и они мене) па морав да излезам малку надвор. За времево-немам коментар. Треба да се носи некоја комбинација слична на апостолки и јакна, или чизми и блуза со кратки ракави... Ненормална работа. Бев на кафенце и на играње канаста (кафето не ми се погоди а карти не ни игравме). И си решив ке си идам дома да си учам:( Ете ветувам, само да пишам на блог, да се избањам, да јадам, да ја раскренам собата, да пијам кафе...па ке учам ако имам време:)

ЈСП-Језиво Сурово Патување

Ма дајте бре вие таму министери или што и да сте.... Сте ги загледале ли автобусите кои ги пренесуваат патниците во Скопје? Сте го провериле ли возниот ред?
Денес имав предавање до 21 часот (Каде го има тоа? Па на новинарство, се разбира!) и си тргнав накај дома. На југо-дрво чекав 7-ца до 21:40, па си викам да си седнам да си одморам... А таму место за стоење нема, а камоли за седење. Добро, викам, ај ке си се сместам некаде, ке постојам, не е проблем(млада сум уште). Епа ако е некој толку храбар да издржи да стои во цела мешавина на мириси: младо лукче од зелено пазарче, испотени луѓе, разни измешани парфеми ( а преовладува оној од бугарска ружа)..... и што уште не......алал да му е! Јас неможев!!! А и нормално во автобусот владееше неопислива нервоза затоа што бевме 100 луѓе, скоро еден преку друг, како Евреите кога ги пренесувале накај Аушвиц.
Имам само едно прашање: Дали "високата владеачка класа" не ги забележува автобусите заради тоа што никогаш не ги ни користи???

Каде е ноќниот живот во Скопје?

После напорната недела еден релаксиран викенд. И си ги поделив деновите- во петок кај Петар а во сабота ке излезам некаде со другарките. Петокот си помина супер, па дојде сабота....Си пиеме кај кума ми во саботата па почнаа договорите....и СТОП!!! Castro, Marakana, Portapub........затворени од инспекција! Coloseum -прескапо! А се останато, работи до 00-01 саат!!! Секако не ни се остануваше дома, сепак женска вечер, така? И почнавме да вртиме по телефони: некој имаше глупави идеи а некој едноставно немаше идеи каде да се иде! Супер, не сме биле единствени! Само да дојде летото или барем малку да затопли, ке си се преселам во парк ( нема фискални сметки, бесплатен влез и нема работно време) И така во саботата си пиев кај кума и си дојдов дома за да спијам! Ама неможам да се пожалам од вечерта! Само морам и тука да спомнам дека ми фали мојата сакана Теа!!!

Ден на дрвото?! Да, да секако...

Се е во ред а и искрено за огромна пофалба! Владата (или кој и да е ) прогласува ден на дрвото и го прави неработен. Демек, затоа што не сме на факултет, у школо, на работа и сега сите ке излеземе да засадиме дрво. А ние кутрите преморени од работните денови, овој слободен ден ни доаѓа како "кец на десетка " и се излежуваме дома зашто од утре пак напорни денови! Морам да ги спомнам и моите сакани луге кои и овој ден го поминаа работно (Петар и сестра ми). Тие кои си дозволија да излезат од дома, ги наполнија кафичите во центарот на градот и кулираа во прекрасниот сончев ден. Па некако да сумираме, на никој ама баш на никој не му беше до садење на дрвца (за жал, нормално). Секоја чест на исклучоците

НЕШТО МНОООГУ УБАВО

еве сега се во едно : да го оправдам името на мојот блог, да ставам едно клипче со убави сликички и најважно : ЗА НАШИОТ ИЗГУБЕН АНЃЕЛ ТОШЕ

Хорор цртани

Па ова не е нормално!!! Почнаа да се самоубиваат деца од околу 10 години?! Па добро бе, што знаат тие од животот? Јас лично, дел од кривицата наогам во моронските цртани филмови кои им се презентираат. Телетабиси? Па кој нормален родител не би му забранил на своето дете да го гледа ова чудо? 4 неодредени животинчиња со израстоци на главите, тресат секакви глупости и си разговараат со сонцето ( кое е всушност со глава на бебе). А нивните кукички се во некои подземни подруми, па децата под лошо влијание почнаа да се фрлаат во шахти, мислејки дека таму ги чекаат убаво уредени кукички!!!

Во уште позавидна положба се наога цртанот “happy tree friends”! На крајот од секоја уште подебилна епизода, умира по некој лик од цртанот. Зашто ? Ама остај тоа, на какви само начини умираат.... па вака во една епизода си направија лимонада од своите изцедени очи, во друга пак, си ги ставија главите под машина и беа многу срекни кога им се смачкуваа...?!

Па добро, што се случува со аниматорите? Која е целта на денешните цртани филмови?? Па каде се цртаните од нашето време со принцези, принцови, мнооогу љубов и срекни крајеви?