*Почивај во мир анѓелу*

Денес сфатив колку ме боли фактот што повеке нема место да не верувам дека си тука. И секоја помисла на тебе боли до лудило. А ми останаа толку многу прашања: Зашто те зема небото кога беше толку млад и пред тебе стоеше надеж дека оваа земја ке успее? И секој збор, секој стих од твоите песни ми кажува дека единственото што ми останува е да заплачам понекогаш во мојот скриен свет, без никој да чуе и самата на себеси да си признаам дека те сакам. А кога беше тука не бев свесна за тоа. И секогаш си дозволувам да верувам во втората шанса за живот во која владееш ти. Дали таму ти е подобро? Знаеш ли дека океан од солзи ја преплавува твојата сакана земја? И секогаш сум свесна колку вредеше и сеуште вредиш. Затоа што ти беше безгрешен. Кој не верува во совршенство ако те познава тебе? Драг наш Тоше, анѓелу светол, поминаа 6 месеци а јас сеуште чекам некој да ме разбуди од сонов во кој ти не постоиш. Чудно ли е тоа што те чувствувам толку блиску? Грев ли е тоа што ја проколнувам судбината што си поигра со нас за да ни даде животен совет?

Сакам да знаеш дека во оваа Македонија има 20000000 срца кои чукаат во ритамот на твојата искрена песна. Јас сум едно од нив и се плашам дека немавме време да ти го докажеме тоа. Беше ли свесен колку те сакаме? Знаеше ли дека никој нема да те замени? Затоа што ти за нас беше сето она што сакаме да го имаме. И сето она што засекогаш мене ке ме прави горда. Секој нареден збор за тебе е симбол на една моја солза. За крај сакам да ти кажам дека те сакам...најмногу и дека верувам во секое твое кажано ве сакам сите!!! И затоа знам дека ме сакаше и мене!!!!
*Почивај во мир анѓелу*