Cut there....thank you

Македонија е како филм. Сите ние играме по сценарио. Живееме живот како што претпоставениот мисли дека е најдобро и веруваме во неговите визии. Кога навремено ни исплаќаат хонорар и кога добиваме пофалби, се маваме во гради дека сме горди македонци и дека ја сакаме својата улога. Кога било што ќе тргне наопаку истата ја напуштаме. Од 19 декември ќе се преполовиме. Оние кои не знаат да глумат ќе одат во друга продукција. За светот ние сме второ продолжение од некој филм, сите очекуваат многу повеќе. Ние сме глумци на сопствените желби и очекувања. Кога нешто ќе излезе од контрола, не се жалиме многу, туку ги менуваме желбите. Се правиме дека го сакаме она што го добиваме и дека се сакаме себеси. Кога никој друг не не сака, мораме така да играме. Нашиот филм наликува на реално-шоу, постојано сме опкружени со камери и секоја наша грешка е забележана и критикувана. Ние сите сме учесници во Големиот брат на тој начин што од нас се очекува и да се продадеме со порнографија, по цена да добиеме на гледаност....и учесници во Опстанок бидејки постојано се тестира нашата издржливост. Нашиот филм Македонија наликува на сапуница од мнооогу епизоди. Ние играме како моќните ни свират. За проблемите и за критиките си шепкаме мегу нас, ние глумците, доколку му се пожалиме на режисерот, ќе ја изгубиме работата.
И по толку многу години, ние македонците, сеуште снимаме. И ќе снимаме се додека никој не не разбуди во некој друг свет, кога овој траги-комичен филм ќе заврши. Но ние гласавме за снимањето на филмов, и бираме режисери. Снимаме од 1991 кога ја добивме улогата на самостојна држава. Филмот ќе заврши кога навистина ќе успееме тоа да станеме. Кога некој ќе рече : Cut there....thank you....